رشد تجارت خارجی و گسترش روابط تجاری از طریق واردات نهادههای ارزان قیمت واسطهای و آثار یادگیری ناشی از انتقال و گسترش دانش، منجر به ایجاد رقابت بیشتر در میان صنایع داخلی میشود. لذا بنگاههای داخلی با گسترش رقابت، با کارایی بیشتری از منابع موجود استفاده کرده و بهرهوری خود در را بهبود میبخشند. در ایران علیرغم برنامهریزیهای متعدد در حوزه صنایع در قالب رشد و توسعه ارزش افزوده و اشتغال در چارچوب برنامههای پنج ساله توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، هنوزتمرکزاصلیسیاستگذاران کشور بر توسعه صادراتصنایعوتشویقصادرکنندگان متمرکز گردیده است، ایندرحالیاستکهاکثرصنایعکشوربهواردات مواداولیه و کالاهای واسطهایوسرمایهایوابستهاند که معمولااینوابستگی وارداتیکمترموردتوجهقرارگرفتهاست . باتوجهبهاهمیتبهرهوری درتوسعه صنایعوتاثیربسیارمهمیکهتجارت به ویژه وارداتازطریقایجادفضایرقابتیوگسترشبازاربربهرهوریصنایع دارد، در این مطالعه تاثیر رقابت وارداتی ناشی از تجارت جهانی، تجارت با مهمترین شرکای تجاری ایران از میان کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته بر بهرهوری نیروی کار صنایع ایران با استفاده از روش اقتصادسنجی دادههای تلفیقی پویا مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا 131 صنعت کارخانهای ایران در کد ISIC چهار رقمی طی دوره زمانی 1371-1391 انتخاب شد. نتایج نشان میدهد که رقابت وارداتی ناشی از تجارت با مهمترین چهار شریک تجاری توسعه یافته، نسبت به رقابت وارداتی ناشی از تجارت با مهمترین چهار شریک تجاری در حال توسعه ایران، تاثیر بیشتری بر بهرهوری نیروی کار داشته است. در مقابل، آزادسازی تجاری و اندازه صنعت، به عنوان معیارهای اثرات داخلی و اندازه بازار، تاثیر منفی بر بهرهوری نیروی کار داشتهاند.