در چرخه اقتصادی، همانند صنعت و کشاورزی، آموزش به عنوان یکی از بخشهای اقتصادی، نه تنها خود تولید خدمت نموده و به طور مستقیم در رشد اقتصادی نقش اساسی دارد، بلکه بر توسعه دیگر بخشهای اقتصادی هم تأثیر میگذارد. اگرچه بیشترین مصرفکننده خدمات آموزش، بخش مصرف خصوصی می باشد، اما بخشهای اقتصادی به منظور آموزش نیروی کار خود و افزایش سرمایه انسانی نیاز به استفاده از خدمات بخش آموزش دارند، همانگونه که بخش آموزش نیز برای ارائه خدمات نیاز به کالاها و خدمات دیگر بخشها دارد. اما نقش و اهمیت هر یک از زیربخشهای آموزش بر تولید بخشها، مصرف نهادها و درآمد عوامل تولید مختلف میباشد. در این پژوهش تلاش میکنیم اهمیت و نقش زیر بخشهای آموزش را با استفاده از ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1390 در اقتصاد ایران بررسی نماییم.بر اساس بررسیها، در بین زیربخشهای آموزش، آموزش عالی اثرات به مراتب بیشتری بر تولید، درآمد عوامل تولید و مصرف نهادها، نسبت به سایر زیربخشهای آموزش دارا میباشد. همچنین نتایج نشان میدهند که پیوندهای پسین و پیشین قوی بین بخش آموزش با بخشهای عمده فروشی، خرده فروشی و تعمیر وسایل نقلیه و کالاها، ساخت فرآوردههای نفتی، ساخت مواد و محصولات شیمیایی برقرار است.