چکیده:
در این مقاله اثر سرمایه اجتماعی برکارایی مخارج دولت در دو بخش آموزش و بهداشت طی دوره زمانی 1396-1364 مورد بررسی قرار میگیرد. بدین منظور جهت برآورد سرمایه اجتماعی از رویکرد علل چندگانه- آثار چندگانه( MIMIC) و جهت برآورد کارایی مخارج دولت در دو بخش آموزش و بهداشت از رویکرد تحلیل پوششی دادهها (DEA) و تحلیل پوششی دادههای بوت استرپ استفاده میشود و در ادامه اثر سرمایه اجتماعی بر کارایی مخارج دولت در دو بخش آموزش و بهداشت با الگوی رگرسیون پروبیت کسری مورد سنجش قرار میگیرد.
نتایج حاصل از برآورد سرمایه اجتماعی نشان میدهد، روند آن در کشور نزولی است. همچنین نمرات کارایی مخارج دولت در دو بخش آموزش و بهداشت حکایت از آن دارد که به طور متوسط مخارج دولت در این دو بخش ناکارآمد است. یافتههای الگوی پروبیت کسری نشان میدهد که اثر سرمایه اجتماعی بر کارایی مخارج دولت در این دو بخش مثبت و معنیدار است. همچنین تأثیر متغیرهای درآمد سرانه، رشد اقتصادی، اندازه دولت، تورم و درجه بازبودن تجاری برکارایی مخارج دولت در بخش آموزش و بهداشت متفاوت است. به عنوان مثال تأثیر رشد اقتصادی بر کارایی مخارج آموزش و بهداشت دولت مثبت است، در حالیکه در مورد متغیر اندازه دولت این اثر منفی است.
Shirzad Kenari S, Karimi Petanlar S, Elmi Z (, Mehregan N. The effect of social capital on the efficiency of government expenditures in Iran. qjerp 2021; 28 (96) :373-414 URL: http://qjerp.ir/article-1-2779-fa.html
شیرزاد کناری سمیه، کریمی پتانلار سعید، علمی زهرا(میلا)، مهرگان نادر. اثر سرمایه اجتماعی بر کارایی مخارج دولت در ایران. فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1399; 28 (96) :373-414