در این مطالعه یک الگوی تعادل عمومی ایستا مبتنی بر ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1380 تنظیم و به بررسی اثر سناریوهای افزایش مخارج دولت به میزان 20 و 50 درصد تحت سیاست ارزی شناور بر شاخصهای فقر پرداخته شده است. همچنین اثر افزایش مخارج دولت بر شاخصهای فقر از طریق تحلیل اثر آن بر مصرف خانوارها و قیمتها بررسی شده است. یافته‌های تحقیق نشان‌دهنده آن است که براساس تغییرات مصرف، افزایش مخارج دولت در میان خانوارهای شهری باعث افزایش فقر می‌شود در حالی که براساس تغییرات قیمت، افزایش مخارج دولت باعث کاهش شاخصهای فقر خواهد شد. در میان مناطق روستایی نیز براساس هر دو رویکرد تغییرات مصرف و قیمت مشخص شد افزایش مخارج باعث کاهش شاخصهای فقر می‌شود. اما به‌طورکلی تغییرات در شاخصهای فقر با توجه به میزان افزایش مخارج دولت چندان بالا نیست.
Mohamadi H, Rahimi M. Analyzing Increased Government Expenditure on Poverty in Iran. qjerp 2009; 16 (48) :65-84 URL: http://qjerp.ir/article-1-320-fa.html
محمدی حمید، رحیمی مجید. تحلیل آثار افزایش مخارج دولت بر فقر در ایران. فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1387; 16 (48) :65-84
