استفاده از کاپیولا-CVaR در بهینهسازی سبد سرمایهگذاری و مقایسه تطبیقی آن با روش Mean-CVaR
|
سعید فلاح پور ، مهدی باغبان* |
دانشگاه تهران ، m.baghban@ut.ac.ir |
|
چکیده: (6812 مشاهده) |
بهینهسازی سبد سرمایهگذاری یکی از چالشهای پیشروی بنگاههای اقتصادی است. صاحبنظران مختلف با فرضیات گوناگون در پی یافتن وزن بهینه هر دارایی در سبد سرمایهگذاری میباشند. باتوجه به اینکه یکی از فعالیتهای عمده صندوقهای سرمایهگذاری وشرکتهای سرمایهگذاری پرتفویگردانی میباشد انتخاب روش مناسب بهینهسازی برای این شرکتها امری ضروری است. با توجه به محدودیت اساسـی روش میانگین-واریانس مبنی بر نرمال بودن توزیع بازده داراییها روشهای فاقد این محدودیت برای استفاده شرکتهای مذکور و سرمایهگذاران مناسبتر میباشند. از سوی معیار ارزش در معرض خطر شرطی (CVaR) علاوه بر دارا بودن تمام خصوصیات معیار ارزش در معرض خطر (VaR) دارای مزایای بیشتری نسبت به آن از قبیل سادگی محاسبات، معیار دقیقتر ریسک و در نظر گرفتن احتمالات مختلف برای حالات مختلف میباشد، به این دلیل در تحقیق خود از معیار ارزش در معرض خطر شرطی استفاده مینماییم. بر این اساس، در این تحقیق برای دو فلز طلا و مس با استفاده از دادههای هفتگی ابتدای سال 2002 تا انتهای 2013 با استفاده از روش کاپیولای نرمال اقدام به ایجاد پرتفوی بهینه مینماییم و در انتها معیار شارپ بهدست آمده از این روش را بـا معیـار شـارپ Mean-CVaR مقایسه میکنیم و مشاهده میشود روش کاپیولا عملکرد بهتری دارد. |
|
واژههای کلیدی: بهینهسازی سبد سرمایهگذاری، تابع کاپیولا، ارزش در معرض خطر، ارزش در معرض خطر شرطی |
|
متن کامل [PDF 247 kb]
(3106 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|