دکتر علی اکبر باغستانی، دکتر ابراهیم جاودان، دکتر احسان رجبی،
دوره ۳۱، شماره ۱۰۸ - ( فصلنامه پژوهش ها و سیاست های اقتصادی ۱۴۰۲ )
چکیده
واردات جو دامی به عنوان یکی از نهاده‌های اصلی خوراک دام، طی سال‌های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ از نرخ ارز ترجیحی برخوردار شده است. پرسش اساسی آن است که آیا این تخصیص توانسته است به قیمت نهایی آن منتقل شود یا خیر. برای پاسخ به این سوال از داده‌های سری زمانی با تواتر ماهانه قیمت جو دامی، قیمت جهانی آن و نرخ ارز رسمی طی دوره فروردین ۱۳۸۸ تا آذر ۱۳۹۸ و الگوی غیرخطی تغییر رژیم مارکوف سویچینگ (MSIAH)، استفاده شده است. یافتهها نشان داده است که برای کالای جو دامی، عبور نرخ ارز در سه (۳) رژیم مختلف و به صورت نامتقارن روی داده است. همچنین در هیچ یک از رژیم‌ها، عبور کامل روی نداده و رژیم‌های شناساییشده، پایدار بوده است. در کوتاهمدت، عبور نرخ ارز به قیمت جو در رژیم اول معنی‌دار و برابر دو درصد (۲%) بوده است. در بلندمدت نیز، میزان عبور در این رژیم، برابر چهار درصد (۴%) بوده است. با توجه به این که قیمت جو، میزان و دوره‌ی عبور نرخ ارز ترجیحی بسیار پایینی و کوتاهی داشته است، لذا پیشنهاد میشود از تخصیص دوباره ارز با هر گونه نرخ ترجیحی به این نهاده خودداری شود. از آنجایی که با آزادسازی نرخ واردات جو، هزینه تولید گوشت قرمز افزایش می‌یابد از این رو پرداخت جبرانی به خانوارها به عنوان حلقه پایانی مصرف و کمک به تأمین مالی تولیدکنندگان به عنوان تقاضا کنندگان نهاده‌های وارداتی، پیشنهاد میشود.
