اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام از اجزای مهم ساختار بازار سرمایه است. تحقیقات بسیاری به بررسی عوامل تعیین‌کننده اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام پرداخته‌اند. نتایج برخی از تحقیقات خارجی نشان‌دهنده وجود رابطه بین اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام و نوسان‌های بازده سهام شرکت‌ها و ارزش بازار شرکت‌ها است. هدف این تحقیق نیز بررسی رابطه بین اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام و نوسان‌های بازده سالانه سهام و ارزش بازار شرکت‌ها در بورس اوراق بهادار تهران است. از این‌رو ۱۵۶ شرکت طی یک دوره زمانی چهار‌ساله (۱۳۸۴-۱۳۸۱) و به عبارتی ۶۲۴ سال- شرکت مورد بررسی قرار گرفت. رویکردهای انتخابی برای آزمون فرضیات، رگرسیون داده‌های مقطعی و رگرسیون با استفاده از داده‌های پانل است. آزمون معنا‌دار بودن الگوها با استفاده از آماره‌های t و F صورت گرفت.

معیارهای ارزیابی حسابداری و اقتصادی نقش بسزایی را در ارزیابی عملکرد شرکت‌ها ایفا می‌کنند، اما انتخاب معیاری مناسب از بین آنها موضوعی است که تحقیقات بسیاری را در ادبیات مدیریت مالی موجب شده است. هدف اصلی این مقاله، بررسی رابطه بین ارزش افزوده اقتصادی به عنوان یک معیار ارزیابی عملکرد اقتصادی و نسبت‌های مالی به عنوان معیارهای سنتی ارزیابی عملکرد می‌باشد. در راستای این هدف ، تعداد ۷۰ شرکت از بین جامعه آماری که اطلاعات مورد نیاز برای دوره هفت ساله مورد تحقیق طی سال‌های (۱۳۸۵-۱۳۷۹) درخصوص آنها قابل دسترسی بود، انتخاب گردید. سپس، نسبت‌های مالی در پنج گروه طبقه‌بندی گردید و رابطه هر گروه با ارزش افزوده اقتصادی مورد بررسی قرار گرفت. برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از روش رگرسیون ترکیبی استفاده شده است. آزمون معنادار بودن الگوها با استفاده از آماره‌های t وF صورت گرفت. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که بین ارزش افزوده اقتصادی و نسبت‌های نقدینگی، نسبت‌های فعالیت، نسبت‌های سودآوری و نسبت‌های بازار رابطه معنا‌داری وجود ندارد. از بین نسبت‌های اهرمی شامل اهرم مالی و توان پرداخت بهره نیز فقط بین اهرم مالی و ارزش افزوده اقتصادی رابطه معنا‌دار ضعیفی وجود دارد.

ابزارهای نظارتی راهبری شرکتی و سطح نگهداشت وجه نقد از عوامل مهم اثرگذار بر عملکرد شرکت‌ها می‌باشند. پژوهش‌های خارجی متعددی درمورد رابطه کیفیت نظام راهبری شرکتی و سطح نگهداشت وجه نقد با ارزش شرکت‌ها به عنوان معیار ارزیابی عملکرد صورت گرفته است. در ایران پژوهش‌های چندانی در این زمینه صورت نگرفته است، لذا هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه برخی از ساز وکارهای نظام راهبری شرکتی شامل درصد اعضای غیرموظف هیأت‌مدیره و درصد سرمایه‌گذاران نهادی و سطح نگهداشت وجه نقد به عنوان متغیرهای مستقل و Q توبین به عنوان معیار ارزش شرکت و متغیر وابسته در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد. در راستای این هدف، اطلاعات ۱۰ ساله ۱۲۹ شرکت طی سال‌های (۱۳۸۷- ۱۳۷۸) مورد مطالعه قرارگرفت. برای آزمون فرضیه‌ها از رگرسیون چندمتغیره با استفاده از داده‌های ترکیبی استفاده شده است. نتایج پژوهش بیانگر این است که بین درصد مالکیت سرمایه‌گذاران نهادی و ارزش شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه مثبت و معنا‌داری وجود دارد، اما بین درصد اعضای غیرموظف هیأت‌مدیره و ارزش شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معناداری وجود ندارد. سطح نگهداشت وجه نقد نیز رابطه مثبت و معنا‌داری با ارزش شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران دارد.

ساختار سرمایه شرکت‌ها در تصمیم‌های سرمایه‌گذاری نقشی تعیین‌کننده ایفا می‌کند. پژوهش‌های پیشین بیانگر وجود رابطه بین ساختار سرمایه و عواملی همچون نرخ بازده دارایی‌ها، اندازه شرکت، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام و خالص اموال، ماشین‌آلات و تجهیزات شرکت است. برخی از پژوهش‌های اخیر نیز تأثیر معیارهای نظام راهبری شرکتی را بر ساختار سرمایه مورد بررسی قرار داده‌اند. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین ساختار سرمایه و معیارهای نظام راهبری در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این پژوهش تعداد ۱۷۰ شرکت از جامعه آماری شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال‌های (۱۳۸۸-۱۳۸۱) مورد بررسی قرار گرفته است. برای آزمون فرضیه‌های پژوهش از روش رگرسیون داده‌های ترکیبی استفاده شده است. آزمون معنا‌دار بودن الگوها با استفاده از آماره‌های t و F صورت گرفته است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌‌‌ها نشان می‌‌دهد که حدود ۹۵ درصد تغییرات در ساختار سرمایه از طریق متغیرهای نرخ بازده دارایی‌ها، اندازه شرکت، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام، خالص اموال، ماشین‌آلات و تجهیزات و معیارهای نظام راهبری شرکتی توضیح داده می‌شود.