دکتر سیدجواد عمادی، دکتر مهدی جعفری، دکتر راضیه داوری کیش،
دوره ۳۱، شماره ۱۰۷ - ( فصلنامه پژوهش ها و سیاست های اقتصادی ۱۴۰۲ )
چکیده
قاچاق کالا به عنوان شاخه‌ای از اقتصاد غیر رسمی، آثار مخربی بر توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورهای در حال توسعه دارد. بارزترین اثر منفی قاچاق در اقتصاد، کاهش رشد اقتصادی است. همچنین قاچاق کالا به دلیل رقابت نابرابر با فعالیت‌های قانونی و رسمی، باعث افزایش بیکاری می‌گردد. بنابراین، بررسی تعیین‌کننده‌‌های قاچاق کالا از اهمیت بسزایی برخوردار است. عملکرد سیاست‌گذاران به‌واسطه سیاستهای پولی و مالی از جمله عواملی است که می‌تواند نقش مهمی در کنترل یا گسترش قاچاق کالا داشته باشد، در حالی که در مطالعات تجربی، به این موضوع کمتر پرداخته شده است. لذا این پژوهش به دنبال بررسی تأثیر سیاستهای پولی و مالی بر قاچاق کالا طی دوره ۱۳۷۷ تا ۱۴۰۰ با استفاده از داده‌های فصلی و روش خودرگرسیون‌برداری با وقفه توزیعی(ARDL) است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد، در کوتاه‌مدت، همزمانی سیاستهای پولی و مالی انبساطی، منجر به افزایش قاچاق می‌گردد. در بلندمدت، سیاست مالی انبساطی، سبب افزایش و سیاست پولی انبساطی، منجر به کاهش قاچاق کالا می‌شود. همچنین افزایش نرخ ارز، ریسک‌های سیاسی و اقتصادی در کوتاه‌مدت منجر به افزایش قاچاق می‌شوند. در بلندمدت نیز افزایش نرخ ارز و ریسک اقتصادی منجر به افزایش قاچاق کالا شده و افزایش ریسک سیاسی نیز منجر به کاهش قاچاق می‌گردد.
