سعید فلاح پور، مهدی باغبان،
دوره ۲۲، شماره ۷۲ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده
بهینه‌سازی سبد سرمایه‌گذاری یکی از چالش‌های پیش‌روی بنگاه‌های اقتصادی است. صاحبنظران مختلف با فرضیات گوناگون در پی یافتن وزن بهینه هر دارایی در سبد سرمایه‌گذاری می‌باشند. باتوجه به اینکه یکی از فعالیت‌های عمده صندوق‌های سرمایه‌گذاری وشرکت‌های سرمایه‌گذاری پرتفوی‌گردانی می‌باشد انتخاب روش مناسب بهینه‌سازی برای این شرکت‌ها امری ضروری است. با توجه به محدودیت اساسـی روش میانگین-واریانس مبنی بر نرمال بودن توزیع بازده دارایی‌ها روش‌های فاقد این محدودیت برای استفاده شرکت‌های مذکور و سرمایه‌گذاران مناسب‌تر می‌باشند. از سوی معیار ارزش در معرض خطر شرطی (CVaR) علاوه بر دارا بودن تمام خصوصیات معیار ارزش در معرض خطر (VaR) دارای مزایای بیشتری نسبت به آن از قبیل سادگی محاسبات، معیار دقیق‌تر ریسک و در نظر گرفتن احتمالات مختلف برای حالات مختلف می‌باشد، به این دلیل در تحقیق خود از معیار ارزش در معرض خطر شرطی استفاده می‌نماییم. بر این اساس، در این تحقیق برای دو فلز طلا و مس با استفاده از داده‌های هفتگی ابتدای سال ۲۰۰۲ تا انتهای ۲۰۱۳ با استفاده از روش کاپیولای نرمال اقدام به ایجاد پرتفوی بهینه می‌نماییم و در انتها معیار شارپ به‌دست آمده از این روش را بـا معیـار شـارپ Mean-CVaR مقایسه می‌کنیم و مشاهده می‌شود روش کاپیولا عملکرد بهتری دارد.
