کارایی اقتصادی نشاندهنده توانایی یک سازمان برای تولید و توزیع محصول با کمترین هزینه ممکن است. به علاوه، کارایی زیستمحیطی به عنوان یکی از عناصر مهم توسعه پایدار، بیانگر وضعیت تولید آلایندگی از نهادههای تولید است. چنانچه فعالیتهای اقتصادی از نظر زیستمحیطی از کارایی لازم برخوردار نباشد، دستیابی به توسعه پایدار مشکل می‌شود. ارتقای کارایی اقتصادی نیز منابع مالی لازم را برای بهبود کیفیت محیط زیست فراهم میکند. در این مقاله، ارتباط بین کاراییهای زیستمحیطی و اقتصادی بررسی شده است. برای این امر، ابتدا با به کارگیری روش تحلیل پوششی دادهها، کاراییهای زیستمحیطی و اقتصادی ۵۰ کشور منتخب توسعهیافته و در حال توسعه، شامل ایران طی دوره زمانی ۲۰۱۲-۲۰۰۲م، برآورد و سپس، با استفاده از آزمون علیت گرنجری و نیز تشکیل دستگاه معادلات همزمان، ارتباط بین کاراییهای زیستمحیطی و اقتصادی بررسی شده است. نتایج محاسبه کاراییها نشان میدهد که کشورهای توسعهیافته نسبت به کشورهای در حال توسعه از کاراییهای زیستمحیطی و اقتصادی بالاتری برخوردارند. در این راستا، میانگین کاراییهای زیستمحیطی و اقتصادی ایران به ترتیب ۵۷۰/۰ و ۳۷۹/۰ میباشد که پایینتر از متوسط کشورهای مورد بررسی است. همچنین، نتایج آزمون علیت گرنجری نشان میدهد که رابطه علیت دوطرفهای بین کاراییهای زیستمحیطی و اقتصادی وجود دارد. براساس نتایج برآورد مدل به روش حداقل مربعات دو مرحلهای نیز بین کارایی اقتصادی و کارایی زیستمحیطی در کشورهای منتخب ارتباط مثبت دوطرفه وجود دارد. بدین ترتیب، به رسد ارتقای یکی از این دو کارایی، افزایش کارایی دیگر را به همراه خواهد داشت.
