تحقیق حاضر کوششی در جهت بررسی تاثیر رشد مخارج دولتی بر رشد اقتصادی ایران می‌باشد. در این راستا با بکارگیری دو الگوی مختلف، به بررسی تجربی روابط بلندمدت و کوتاه‌مدت بین متغیرهای مورد بررسی برای دوره‌ زمانی (1385-1346) و بااستفاده از مدل تصحیح خطای بردار (VECM) در اقتصاد ایران پرداخته شده است. نتایج حاصل از بردارهای هم‌جمعی و الگوی تصحیح خطای برداری نشان می‌دهند که مخارج کل واقعی دولت و حجم پول در گردش واقعی در بلندمدت تأثیر مثبت و معنا‌داری بر تولید ناخالص داخلی واقعی دارند، در حالی‌که مخارج سرمایه‌گذاری و انتقالی واقعی دولت دارای اثر مثبت و مخارج مصرفی واقعی دولت دارای اثر منفی بر تولید ناخالص داخلی واقعی در بلندمدت است. همچنین، تغییرات در مخارج کل واقعی دولت در کوتاه‌مدت دارای اثر مثبت و معنا‌داری بر تغییرات در تولید ناخالص داخلی واقعی می‌باشد. در حالی‌که تغییرات در مخارج مصرفی، سرمایه‌گذاری و انتقالی واقعی دولت و همچنین تغییرات در حجم پول، در گردش واقعی در کوتاه‌مدت اثر معناداری بر تغییرات تولید ناخالص داخل واقعی ندارند.