مطالعات زیادی در مورد تورم و علل آن در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته انجام شده است. یک درک واحد در مورد مفهوم تورم وجود دارد، ولی در مورد علل آن در بین اقتصاددانان اتفاق نظر خاصی وجود ندارد. در این تحقیق از دادههای (1384-1353) برای انجام تجزیه و تحلیل استفاده شده است. برای بررسی آثار تولید بخشهای صنعت، کشاورزی و خدمات بر تورم از دو روش اقتصادسنجی نظیر روش خود توضیح برداری با وقفه گسترده (ARDL) و روش تصحیح خطای برداری ((VEC استفاده شده است.
نتایج مدلARDL نشان میدهد که هر 10 درصد افزایش در نرخ رشد نقدینگی به افزایش 4/6 درصد در سطح عمومی قیمتها منتهی خواهد شد. همچنین بر اساس روش VEC مشاهده میشود که فرضیه پولی بودن تورم در اقتصاد ایران پذیرفته نمیشود. بر اساس نتایج مدل ARDL نیز میتوان دید که افزایش تولید بخشهای کشاورزی و خدمات در مقایسه با افزایش تولید بخش صنعت بیشتر موجب کاهش تورم در اقتصاد ایران میشود. بهعبارت بهتر میتوان گفت برای کنترل تورم در اقتصاد ایران، ضروری است دولت در سیاستهای اقتصادی خویش به سمت گسترش تولید در بخشهای خدمات و کشاورزی نقش هدایت و نظارت بیشتری را داشته باشد.