امروزه بانک ها نقش بسیار مهمی در اقتصاد کشورها دارند و این اثر در ایرن به مراتب بیشتر می باشد. بنابراین ضعف در نظام مالی کشور و وقوع ریسک های سیستمی در نظام بانکی، ثبات و عملکرد اقتصاد را تضعیف می کند. این پژوهش با توجه به اهمیت ریسک سیستمی در شبکه بانکی کشور به بررسی عوامل موثر در وقوع ریسک سیستمی و موسسات مالی مهم از نظر سیستمی می پردازد. این مقاله با ترکیب مدل ARMA-gjrGARCH-DCCt و نظریه گراف، ریسک سیستمی را با بکارگیری رویکرد شبکه، در سیستم بانکی ایران را به صورت پویا و ایستا بررسی وتحلیل میکند و از شاخص ΔCoVaR نیز برای تحلیل ریسک سیستمی و عوامل موثر بر آن استفاده می کند. بررسی این پژوهش بر روی دادههای 9 مؤسسه مهم بانکی موجود در بورس ایران برای دو دوره 12/06/1390 تا 01/04/1395 و 11/10/1397 تا 01/10/1399، انجام شده است. نتایج پژوهش بیان میکند بر اساس شاخص های مرکزیت در هر دو دوره بانک ملت مهمترین مؤسسه بانکی در شبکه بانکی میباشد و بانک صادرات در دوره اول و بانک پاسارگاد در دوره دوم بهعنوان دومین مؤسسه مهم در شبکه بانکی میباشند. علاوه براین، یکپارچگی در شبکه بانکی در طول زمان متغیر بوده ولی بهطورکلی افزایشیافته است و همبستگی بین شبکه بانکی در طول زمان افزایشیافته که باعث تقویت احتمال وقوع ریسک سیستمی و انتقال ریسک در شبکه میشود. همچنین اندازه بانکها، و ارزش در معرض خطر بانکها و به صورت خاص، توپولوژی و ساختار شبکه بانکی کشور بر وقوع ریسک سیستمی در شبکه بانکی بسیار اثر گذار هستند.
Sadeghi Shahdani M, tavakoli H, salehi A. Study of Systemic risk in the banking sector of Tehran Stock Exchange: Graph theory approach and ARMA-gjrGARCH-DCC. qjerp 2022; 30 (101) :307-355 URL: http://qjerp.ir/article-1-2951-fa.html