پدیدۀ گرمای جهانی یا تغییرات آب و هوا یکی از آسیبهای توسعهی صنعتی است که رفاه نسل حاضر و نسلهای آینده را به مخاطره میاندازد. از آنجا که گرمای جهانی پدیدهای بلندمدت است، در مطالعهی آن موضوعات بین‌زمانی از جمله عدالت بیننسلی قابل طرح است. همچنین ارتباط متقابل میان گرمای جهانی و رشد اقتصادی قابل بررسی است. سوال اصلی مقاله حاضر این است که آیا تلاش در جهت تحقق عدالت بیننسلی میتواند به کاهش روند گرمای جهانی و در نتیجه تقویت رشد اقتصادی بیانجامد؟ تأکید عمده نویسندگان بر نرخ رجحان زمانی است که یکی از عوامل اثرگذار بر عدالت بیننسلی میباشد. برای پاسخ به سوال تحقیق از الگوی پویای ادغامشده آب و هوایی و اقتصادی (DICE) که نخستین بار توسط ویلیام نوردهاس طراحی شده استفاده شده است. چهار سناریو با محوریت نرخ رجحان زمانی برای نخستین بار توسط محقق طرح شدهاند که از مقایسه آنها با سناریوی پایه، اثر مثبت عدالت بیننسلی (کاهش رجحان زمانی) بر کاهش روند گرمای جهانی و در نتیجه تقویت رشد اقتصادی به اثبات رسیده است. به‌عنوان یک نتیجه جانبی در مقاله حاضر نشان داده می‌شود که سیاستگذاری ایستا بر پایه اطلاعات یک مقطع زمانی و بدون در نظر گرفتن پویاییهای نرخ ترجیح زمانی، میتواند در دوره‌های آتی با شکست در هدفگذاری مواجه شود. بنابراین ضرورت دارد سیاستگذاران امر به جای سیاستگذاریهای مقطعی، برای مقابله با گرمای جهانی به تدوین رژیمهای سیاستی پویا اقدام نماید.
bakhshi destgerdi R, Nazari Zaniani A, Dehghani shahzade beigomi F. Investigation of Intergenerational Equity on Global Warming and Economic Growth With Emphasis on the Role of Rate of Time Preference (Case Study: Middle East and North Africa). qjerp 2018; 26 (86) :67-104 URL: http://qjerp.ir/article-1-1363-fa.html
بخشی دستجردی رسول، نظری زانیانی علی، دهقانی شاهزاده بیگمی فاطمه. بررسی تأثیر عدالت بیننسلی بر گرمای جهانی و رشد اقتصادی با تأکید بر نقش نرخ رجحان زمانی (مطالعه موردی: منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا) . فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1397; 26 (86) :67-104
