مسکن به عنوان یک مقوله پیچیده و کالایی چند وجهی و چند ارزشی، از اهمیت نسبی پایدار در جامعه برخوردار است. این مطالعه، ارزشیابی کارایی نسبی هشت پروژه - شهر منتخب برنامه مسکن مهرِ شهرهای کمتر از 500 هزار نفر جمعیت در استان تهران را هدف مطالعه قرار داده است. روش تحقیق مطالعه؛ کمی، شیوه بیان آن توصیفی و تحلیلی و ابزار پژوهش؛ تکنیک تحلیل پوششی داده ها بوده است. مدل مطالعه؛ BCCورودی محور به شرط بازدهی متغیر به مقیاس، ورودی های مدل؛ منابع فیزیکی و منابع مالی و خروجی مدل؛ سطح زیربنا بوده است. میانگین کارایی فنی محاسبه شده توسط نرمافزار MaxDEAدر این هشت شهر معادل 0/92 به دست آمده است. در این میان، پروژه - شهر خودمالکی ملارد، کمترین میزان کارایی را معادل 0/6 به خود اختصاص داده است. یافته های این پژوهش؛ نشانگر امکان وجود صرفهجویی 8 هکتاری «زمین» به عنوان مهمترین نهاده تولید در مسکن و، نیز، صرفهجویی مبلغی بالغ بر 457 میلیارد ریالی «تسهیلات بانکی» این برنامه ملی در شهرهای منتخب استان تهران است. همچنین، استفاده از شاخصهای کیفی جدید و رویکردهای بین رشتهای در نظام ارزشیابیهای پروژههای مسکن عمومی در این زمینه توصیه میشود.
Evaluating the Relative Efficiency of Mehr housing plan in
Selected cities of Tehran Province
. qjerp 2017; 24 (80) :119-142 URL: http://qjerp.ir/article-1-1537-fa.html
عسکری محسن، بغدادی آرش. ارزشیابی میزان کارایی نسبی برنامه مسکن مهر
(شهرهای منتخب استان تهران)
. فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1395; 24 (80) :119-142