اقتصادهای موفق آنهایی هستند که نظامی موثر برای تبدیل دانش و فناوری به ظرفیت تولید اقتصادی دارند، نظامی پیچیده که بخش مهمی از اقتصاد آنها مبتنی بر دانش است. متداولترین شیوه حرکت به سمت جامعه دانشی، توجه به فعالیتهای تحقیق و توسعه و فناوریهای پیشرفته است. در این راستا، بنگاههای صنعتی کشور میتوانند در ایجاد و توسعه ظرفیتهای نوآوری و بهکارگیری آن در فرآیند تولید نقش بسزایی داشته باشند. در این مقاله، ضمن تحلیل وضعیت جذب و نوآوری در ایران، عوامل موثر بر میزان هزینههای تحقیق و توسعه به عنوان شاخصی از ظرفیت جذب در صنایع ایران با استفاده از دادههای ترکیبی صنایع متوسط کشور برای سالهای 1388-1392 و با بهکارگیری روش GMM در قالب پانل دیتای پویا (DPD) بررسی شده است. برای این منظور، کل صنایع کشور در قالب 23 صنعت بر اساس تقسیمبندی کدهای دورقمی ISIC، طبقهبندی شده است. نتایج این مطالعه نشان میدهد که اندازه بنگاهها، بهرهوری نیروی کار، ارزش تولید و صادرات، عوامل تعیینکننده فعالیتهای نوآورانه در بنگاههای صنعتی ایران هستند. ازاینرو، حمایت از بهبود ظرفیت جذب و نوآوری بنگاهها از طریق توجه به عوامل تعیینکننده یادشده، توصیه می شود.
Khalili Araghi M, Barkhordari S, Fattahi M. Determinant Factors of Absorptive Capacity and Innovation in Iranian Industry’s firms (Focus on Firm Size, Labor Productivity and Value of Production). qjerp 2020; 28 (93) :123-147 URL: http://qjerp.ir/article-1-1832-fa.html
خلیلی عراقی منصور، برخورداری سجاد، فتاحی مریم. بررسی عوامل تعیینکننده ظرفیت جذب و نوآوری در بنگاههای صنعتی ایران (با تأکید بر اندازه بنگاه، بهرهوری نیروی کار و ارزش تولید). فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1399; 28 (93) :123-147