در این مقاله با استفاده از مدلسازی ترکیبی چارچوب داده-ستانده و تکنیک MICMAC که رویکردی است تلفیقی، به ارزیابی تعاملات میانبخشی تمامی بخشها و فعالیتهای اقتصاد ایران بر پایه جدول تجمیعی داده-ستانده آماری 5 دوره از سال 1352 تا سال 1390 در 15 بخش اصلی، پرداختهشده است و نتایج تعاملات در استخراج اولویتهای بخشی، تحلیل شدت نفوذ و وابستگی واسطهای بین بخشی به کار گرفتهشده است. نتایج بیانگر آن است که بخش «دام و شیلات» در هر 5 دوره، ماهیتی خودمختار از خود نشان داده است و بخش «صنعت» بهعنوان حساسترین بخش ایران، تنها بخشی است که همواره بخشی پیوندی بوده است بهطوریکه کوچکترین تغییرات موجب ایجاد تغییرات زنجیرهای در سایر بخشهای اقتصاد میشود. سایر بخشهای اقتصاد ایران رفتاری متفاوت در دورههای مختلف از خود داشتهاند. به این معنا که در بازههایی ماهیتی مستقل، وابسته، خودمختار و پیوندی داشتهاند. مطابق نتایج سیاستی پژوهش، سیاستگذار میتواند با تمرکز بر بخش صنعت با ماهیتی پیوندی بهعنوان نقطه عطف مرتبط با پیوندهای پسینی و پیشینی جهت توسعه و امتداد زنجیره تأمین، بخشهای منعطفتر اقتصاد ایران را از حیث ساختار با توجه به نتایج MICMAC شناسایی کرده و در جهت ایجاد تغییرات ساختاری اقتصاد ایران برنامهریزی کند.
manzoor D, rajabi S, andalib M. A Comparative Evaluation of the Sub-sectors' Linkages of Iran's Economy in the Last Five Decades: The Hybrid Approach
of Input-Output Tables and Cross-Impact Matrix Multiplication Applied to Classification (MICMAC). qjerp 2019; 27 (91) :73-114 URL: http://qjerp.ir/article-1-2367-fa.html
منظور داوود، رجبی سجاد، عندلیب محمد. ارزیابی مقایسهای روابط زیربخش های اقتصاد ایران در پنج دهه اخیر: رویکرد ترکیبی جداول داده-ستانده و ماتریس طبقهبندی اثرات متقابل (میکمک). فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1398; 27 (91) :73-114