با توجه به نوسانات موجود در قیمت جهانی نفت و پایانپذیر بودن این منبع زیرزمینی، صنعت دارو یکی از بخشهای جذاب سرمایهگذاری در حوزه تجارت درون صنعت محسوب میشود. تجارت درون صنعت به صادرات و واردات همزمان گروه کالاهای مشابه اطلاق میشود و در نتیجه تمایز محصول در بازارهای رقابت ناقص و وجود صرفههای ناشی از مقیاس بروز میکند. هدف از این پژوهش بررسی عوامل موثر بر تجارت درون صنعت ایران با شرکای تجاری منتخب در حوزه دارو برای سالهای 2018-2000 با استفاده از روش دادههای ترکیبی میباشد.
برطبق برآوردهای صورتگرفته، مخارج تحقیق و توسعه به عنوان شاخصی از نوآوری، دارای بیشترین اثرگذاری است و تاثیر مثبت و معناداری بر تجارت درون صنعتِ داروی ایران و شرکای تجاری منتخب دارد و همچنین متغیرهای عدمتوازن تجاری و تفاوت در سطح تولید ناخالص داخلی سرانه کشورهای مورد نظر با شاخص لیندر، نیز دارای اثر منفی و معناداری هستند و با کاهش این متغیرها، تجارت درون صنعت در حوزه دارو افزایش مییابد. از طرفی تاثیر متغیر مسافت جغرافیایی و FDI براساس اثر جایگزینی، بر شاخص تجارت درون صنعت منفی و غیرمعنادار شده است. تاثیرگذاری عضویت در موافقتنامهی منع تجارت متقلبانه، بهعنوان متغیرکنترل، باعث کاهش سطح تجارت درون صنعت ایران با شرکای تجاری منتخب در حوزه صنعت دارو شده است.
najafi Z, Azarbiejani K. Investigating the Factors Affecting Trade within the Pharmaceutical Industry in Iran and Selection of Business Partners (with Emphasis on Innovation). qjerp 2020; 28 (95) :413-451 URL: http://qjerp.ir/article-1-2693-fa.html
نجفی زهرا، آذربایجانی کریم. بررسی عوامل موثر بر تجارت درون صنعت دارو در ایران و منتخبی از شرکای تجاری (با تاکید بر نوآوری). فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1399; 28 (95) :413-451