ادبیات اقتصاد سیاسی بر نقش نهادهای سیاسی در کنترل رفتار سیاستمداران و انتخابهای اقتصادی تأکید دارد. نهادهای سیاسی مشتمل بر ترتیبات مستقر در ساختار سیاسی حاکم نظیر انتخابات، مجلس، دولت، قوانین و ... است که در این میان، رقابت سیاسی یکی از مهمترین توصیفکنندههای ساختار مذکور است. این رقابت برای کسب قدرت سیاسی نظیر رقابت کاندیداها برای احراز کرسیهای مجلس، عبارت از حق کنترل، شکلدهی به محتوا و هدایت سیاستگذاری عمومی خواهد بود. در این میان، به جز عوامل نهادی، وفور منابع طبیعی نظیر نفت بر عملکرد اقتصادی کشورهای وابسته به عواید حاصل از آن مؤثر خواهد بود. از اینرو مقاله پیشرو اثر رقابت سیاسی و درآمدهای نفتی را بر رشد اقتصادی استانهای ایران با استفاده از روش پانل دیتای پویا در دوره 1379 تا 1398 مورد بررسی قرار میدهد. نتایج نشان میدهند اولاً رابطه غیرخطی بین رقابت سیاسی و رشد اقتصادی به شکل U در تصریحهای مختلف وجود دارد به نحویکه پس از سطح مطلوب رقابت سیاسی، افزایش رقابت سیاسی سیاستمداران را وادار به تنظیم سیاستهای اقتصادی ارتقاءدهنده رشد میکند. ثانیاً اثر متقابل رقابت سیاسی و درآمدهای نفتی بر رشد اقتصادی منطقهای مثبت است بنابراین افزایش رقابت سیاسی اثر مخرب درآمدهای نفتی بر رشد اقتصادی را تعدیل خواهد کرد.
Ghaffari Nejad A H, Maddah M, Sargolzaei M. The relationship between political competition, economic growth and oil revenues in Iran’s provinces. qjerp 2022; 30 (101) :421-464 URL: http://qjerp.ir/article-1-3089-fa.html
غفاری نژاد امیرحسین، مداح مجید، سرگلزایی مصطفی. ارتباط رقابت سیاسی، رشد اقتصادی و درآمدهای نفتی در استانهای کشور. فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1401; 30 (101) :421-464