یکی از اساسیترین مشکلات شرکتهای دانشبنیان در ایران عدم دسترسی به منابع مالی مناسب است. با محور قرار دادن این مسأله، پژوهش حاضر به دنبال ارائه شواهد تجربی تأثیر منابع مالی مورد استفاده این شرکتها بر میزان رشد شرکت بر اساس آمار و اطلاعات منتشر شده آنها طی سالهای 1395-1401 است. در این تحقیق اطلاعات 98 شرکت در قالب 4 صنعت شیمیایی، دارویی، صنایع غذایی و فناوری مورد بررسی قرار گرفتند. برای این منظور از مدلهای پانل پویا با رویکرد گشتاورهای عمومی تعمیمیافته جهت مدلسازی استفاده شده است. نتایج بیانگر این واقعیت است که به ترتیب تأمین مالی از طریق بدهی، منابع داخلی و عرضه سهام بالاترین تأثیر را بر ارزش افزوده اقتصادی دارند. بر اساس نتایج رویکرد تأمین مالی از کانال بدهی عموماً تأثیر قویتری نسبت به سایر رویکردها بر ارزش افزوده اقتصادی دارد. البته شایان ذکر است این تأثیر از نوع منفی است، اما رویکردهای تأمین مالی از کانال منابع داخلی و عرضه سهام تأثیر مثبتی بر ارزش افزوده اقتصادی دارند. بر این اساس پیشنهاد میگردد این شرکتها در توسعه و بهرهگیری هر چه بیشتر از ظرفیتهای خود و با رعایت شرایط محیطی اقدام به تأمین مالی از طریق بدهی نمایند.
alizadeh S, Mahmodzadeh M, sadeghi S, imankhan N. Investigating the Impact of Financing Methods on the Income Growth of Knowledge-Based Enterprises in Iran. qjerp 2024; 32 (110) :196-227 URL: http://qjerp.ir/article-1-3558-fa.html
علیزاده سعید، محمودزاده محمود، صادقی سمیه، ایمان خان نیلوفر. بررسی تأثیر منابع تأمین مالی بر رشد درآمد شرکتهای دانشبنیان در ایران. فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1403; 32 (110) :196-227