دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری، دانشگاه یزد ، kyavari@yazd.ac.ir
چکیده: (1 مشاهده)
مقاله حاضر به بررسی سهم نهادهای مؤثر بر خلق نقدینگی و درجه درونزایی آن در اقتصاد ایران میپردازد. در این چارچوب، بانک مرکزی به عنوان مقام پولی از دولت، بخش خصوصی، بخش خارجی و سیستم بانکی تفکیک شده است. دادههای فصلی دوره 1375:1 تا 1401:4 با روش رگرسیون جنگل تصادفی تحلیل و سهم هر نهاد مشخص گردید. نتایج نشان میدهد بانک مرکزی 35 درصد و سایر نهادها در مجموع 65 درصد بر نقدینگی اثرگذارند. در میان متغیرها، خالص داراییهای خارجی بانک مرکزی (نماینده بخش خارجی) و نسبت ذخایر قانونی به سپردههای دیداری (بانک مرکزی) بیشترین اهمیت را در توضیح رفتار نقدینگی دارند. بخش خارجی با سهم 55 درصدی، بهویژه از طریق درآمدهای نفتی، نقش تعیینکنندهای دارد؛ بهگونهای که با طراحی سازوکار مناسب برای مدیریت این درآمدها میتوان تا 90 درصد رفتار نقدینگی را کنترل کرد. در مقابل، انتظارات تورمی که از دهه 1390 مورد توجه ویژه قرار گرفته، در این مطالعه اهمیت اندکی در توضیح نقدینگی دارد و اثرگذاری آن ناچیز ارزیابی شده است.
Dehghani A, Yavari K, Hajamini M, Zare M H. Examining the Degree of Liquidity Endogeneity in Iran:
A Random Forest Regression Approach. qjerp 2025; 33 (115) :214-244 URL: http://qjerp.ir/article-1-3708-fa.html
دهقانی ابوالفضل، یاوری کاظم، حاج امینی مهدی، زارع محمدحسن. بررسی درجه درونزایی نقدینگی در ایران:
رویکرد رگرسیون جنگل تصادفی. فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1404; 33 (115) :214-244