در چارچوب نظریات تجارت بین‌الملل، اختلاف در بهره‌مندی از عوامل تولید یکی از اصلی‌ترین علل شکل‌گیری تجارت است. در واقع، کشورها به تولید و صادرات کالاهایی می‌پردازند که عوامل تولید مورد نیاز برای آنها را به وفور در اختیار داشته باشند. انرژی نیز به عنوان یکی از اساسی‌ترین نهاده‌های تولید از این قاعده مستثنی نمی‌باشد. انتظار می‌رود به دلیل برخورداری نسبتاً فراوان ایران از منابع انرژی بسیاری از کالاهای صادراتی ایران انرژی‌بر باشند. هدف از مقاله حاضر بررسی ارتباط کوتاه‌مدت و بلندمدت میان مصرف انرژی در بخش صنعت و میزان صادرات صنعتی برای دوره (1386-1349) با استفاده از روش هم‌انباشتگی یوهانسن و جوسلیوس می‌باشد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می‌دهد که در بلندمدت در کنار سایر عوامل یک ارتباط قوی میان مصرف انرژی در بخش صنعت و عرضه صادرات صنعتی وجود دارد، اما در کوتاه‌مدت این متغیر تأثیر معناداری بر عرضه صادرات صنعتی ندارد.
Mehregan N, Haqani M, Keramatfar M. Is Energy Price Increase a Serious Threat to Manufactured Exports of Iran?. qjerp 2012; 20 (62) :79-94 URL: http://qjerp.ir/article-1-389-fa.html
مهرگان نادر، حقانی محمود، کرامت‌فر مهدی. آیا افزایش قیمت انرژی تهدید جدی برای صادرات صنعتی در ایران محسوب می‌شود؟. فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1391; 20 (62) :79-94
