سیاستهای حمایت از بیکاران از جمله سیاستهای مهم بازار کار و نظام تأمین اجتماعی قلمداد میشود. از آنجایی که این سیاستها ابعاد گوناگون دارد ، نیازمند بهرهگیری از خرد جمعی صاحبنظران و خبرگان است. همچنین با توجه به آنکه خبرگان با توجه به ذهنیت خود برداشتهای متفاوتی از سیاستها و میزان تأثیرگذاری آنها دارند، در این مقاله از روش دلفی برای تصمیمگیری گروهی و از نظریه فازی برای مدل سازی متغیرهای زبانی در نظرات متخصصان استفاده شده است و بر اساس آن طی سه مرحله دلفی فازی، مهمترین چالشها و رویکردهای مناسب در خصوص سیاستهای حمایت از بیکاران احصا گردیده و مطابق روش تحلیل سلسله مراتبی اولویت بندی شده است. طبق نظر خبرگان مهمترین سیاستهای اولویتدار در زمینه شرایط احراز و پوشش حمایت از بیکاران، پرداخت مقرری مشروط بر مراجعه مقرری بگیران به مراکز کاریابی و آموزشی، بازنگری قانون بیمۀ بیکاری، ایجاد ساز و کار الکترونیکی و غیرالکترونیکی برای رصد بیکاران و تشخیص تخلف، تدوین برنامه اشتغال برای تازه واردین به بازار کار ،تعریف حق اشتغال و اصلاح دوگانگی موجود بین دو سازمان مجری بیان گردیده است. در زمینه میزان تعیین مقرری رویکردهای تعیین نزولی مبلغ مقرری و کاهش بر اساس رد شغلهای پیشنهادی، تعیین مقرری بر اساس مبانی نظری جریان جستجوی کار و مزد مبنا و مستقل بودن از حقوق قبل و تعداد افراد تحت تکفل پیشنهاد شده است. این نوشتار به بررسی جزییات این موضوع پرداخته است.
davoudi A, hoshmand M, maleksadat S. Investigating Unemployment Protection Policies in Iran
using Fuzzy Delphi and Fuzzy AHP Methods
. qjerp 2018; 26 (87) :249-308 URL: http://qjerp.ir/article-1-2157-fa.html
داودی آزاده، هوشمند محمود، ملک سادات سعید. بررسی سیاستهای حمایت از بیکاران در ایران با استفاده از روشهای دلفی فازی و تحلیل سلسله مراتبی فازی . فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1397; 26 (87) :249-308