امروزه، بسیاری از چالشها و مخاطرات اقتصادی، سیاسی، محیطی و اجتماعی منجر به اختلال در عملکرد سیستمهای اقتصادی و اجتماعی شده است. این شرایط سبب شده تا مفهوم تابآوری اقتصادی به عنوان شاخصی برای اندازهگیری ظرفیت جامعه برای مواجهه با شوکها و بازیابی پس از وقوع مخاطرات مورد توجه قرار گیرد. در مطالعه حاضر، ابتدا شاخص تابآوری اقتصادی برای هشت کشور نفتی و چهار کشور غیرنفتی خاورمیانه محاسبه و سپس تأثیر عوامل مؤثر بر این شاخص برای دوره زمانی 2020-2000 با کاربرد روش حداقل مربعات کاملاً اصلاح شده (FMOLS) ارزیابی شد. عوامل مؤثر بر تابآوری اقتصادی شامل متغیرهای ارزش افزوده بخش کشاورزی، ارزش افزوده بخش صنعت، ارزش افزوده بخش خدمات، تولید نفت، شاخص درجه باز بودن اقتصاد و نرخ شهرنشینی بود. نتایج حاصل نشان داد که تأثیر ارزش افزوده بخش صنعت و خدمات بر تابآوری اقتصادی کشورهای نفتی و غیرنفتی مثبت و معنیدار است. همچنین، تأثیر متغیر نرخ شهرنشینی بر تابآوری اقتصادی کشورهای نفتی و غیرنفتی منفی و معنیدار به دست آمد. بر این اساس، پیشنهاد شده کشورهای مورد مطالعه سیاستهایی همچون تقویت سرمایهگذاری در بخش صنعت، تنوعبخشی به اقتصاد، توسعه بخش خدمات، سرمایهگذاری در فناوری و زیرساختهای کشاورزی، تسهیل تجارت بیناللملی و سیاستهای پایدار شهری به منظور بهبود تابآوری اقتصادی را پیگیری کنند
Kamkar Hafshejani K, Daei-Karimzadeh S, Sharifi Renani H. Analysis and Evaluation of Factors affecting Economic resilience with an emphasis on the Environmental governance Index. qjerp 2025; 33 (113) :204-243 URL: http://qjerp.ir/article-1-3681-fa.html
کامکار هفجانی کورش، دائی کریمزاده سعید، شریفی رنانی حسین. تحلیل و ارزیابی عوامل مؤثر بر تابآوری اقتصادی
با تأکید بر شاخص حکمرانی محیطزیست. فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1404; 33 (113) :204-243