بررسی فرضیه همگرایی بین استانهای ایران و اتخاذ سیاستهای اقتصادی به منظور نیل به توازن منطقه‌ای یکی از موضوعات مهم در حوزه اقتصاد کلان ایران است .در این پژوهش، برای بررسی فرضیه همگرایی درآمد سرانه، در میان استانهای ایران از روشهای مختلف مانند آزمون ریشه واحد، همگرایی باشگاهی و آمارۀ تایل و مکانیسم جدید یعنی تحلیل خوشهای استفاده شده است. نتایج آزمون ریشه واحد نشان می‌دهد که بین استانهای کشور همگرایی مطلق و شرطی برقرار نیست. همچنین، نتایج روش باشگاهی و آماره تایل نیز عدم برقراری همگرایی شرطی را نشان می‌دهند. علاوه بر این، نتایج روش خوشهای نیز نشان می‌دهد که همگرایی درآمدی بین استانهای ایران وجود ندارد. به‌طور کلی نتایج، با استفاده از تمام روشها، واگرایی قوی از نظر درآمد سرانه، در استانهای ایران را تأیید میکنند. نتایج واگرایی در درآمد سرانه ممکن است نشانهای از توسعه نامتوازن بیشتر در استانهای ایران در آینده باشد. در واقع، نتایج این پژوهش بیانگر نرخ متفاوت رشد اقتصادی در استانهای ایران است.
salami F, Feghehmajidi A, Mohammadi A. An Investigation of Income Convergence in Iran, Emphasizing on Cluster Analysis. qjerp 2017; 24 (80) :167-194 URL: http://qjerp.ir/article-1-1427-fa.html
سلامی فریبا، فقه مجیدی علی، محمدی احمد. بررسی همگرایی درآمدی بین استانهای ایران با تأکید بر روش تحلیل خوشهای. فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1395; 24 (80) :167-194
