پیشرفت فناوری و سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های تحقیق و توسعه(R&D) به عنوان مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده رشد اقتصادی می‌باشند. طبق تئوری‌های جدید تجارت بین‌الملل و رشد اقتصادی درون‌زا، سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های تحقیق و توسعه خارجی موجب انتقال فناوری و دانش فنی جدید است. همچنین، سرمایه انسانی در گسترش و تعمیق فعالیت‌های R&D داخلی و جذب R&D بین‌المللی و پویایی آن نقش مهمی ایفا می‌کند. چرا که توانایی هر کشور در جذب دانش فنی خارجی در گرو سرمایه انسانی م.جود می‌باشد، لذا هدف این مقاله بررسی آثار فناوری داخلی و نیز سرریز فناوری خارجی از دو کانال واردات کالاهای واسطه‌ای و سرمایه‌ای و سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی بر رشد اقتصادی ایران طی دور زمانی (1387-1338) می‌باشد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که انباشت تحقیق و توسعه داخلی، انباشت تحقیق و توسعه خارجی از کانال واردات کالاهای واسطه‌ای و سرمایه‌ای و کانال سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی و همچنین نیروی‌کار و انباشت سرمایه فیزیکی، همگی تأثیر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی دارد. همچنین، در این مقاله اثر تکانه‌های مختلف اقتصادی و تجزیه واریانس بر رشد اقتصادی و نیز میزان تغییرات آنها بر نرخ رشد تولید ناخالص داخلی مورد بررسی قرار گرفته است. در بلندمدت، انباشت سرمایه، انباشت تحقیق و توسعه‌داخلی، نیروی‌کار، انباشت تحقیق و توسعه خارجی از کانال واردات و انباشت تحقیق و توسعه خارجی از کانال سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی به ترتیب بیشترین درصد واریانس خطای پیش‌بینی را توضیح می‌دهند.
Shahabadi A, Sajadi H. The Sources of Technology Transfer and Economic Growth of Iran . qjerp 2011; 19 (59) :32-52 URL: http://qjerp.ir/article-1-193-fa.html
شاه‌آبادی ابوالفضل، سجادی حسن. منابع انتقال فناوری و رشد اقتصادی ایران . فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1390; 19 (59) :32-52
