نظریه سی و تعادل والراس فقط برای یک اقتصاد تهاتری است. در یک اقتصاد مبادله ای و پولی نظریه سی و تعادل والراس نیاز به بازنگری دارد. در حقیقت با وارد کردن واسطه های پولی و مالی به عنوان عامل سوم، همراه با بازارهای خاص خود در نظریه و مدل تعادل عمومی، نظریه اقتصادی سنتی اصلاح می شود. پولی که با تبدیل شدن به دارایی مالی از فعالیت جاری اقتصادی خارج می شود و به صورت اعتبار و سرمایه مالی وارد این جریان می شود، ضمن آنکه بازارهای پولی و مالی را به فعالیت واقعی اقتصاد می افزاید، بر فرآیندهای پولی و مالی و در نتیجه ثروت و تولید تأثیرگذار است. در نتیجه متغیرهای پولی و مالی از ناحیه مخارج (سرمایه‌گذاری) و درآمد (پس انداز)‌ متغیرهای حقیقی اقتصاد را تحت تأثیر قرار می دهد. مدلهای سنتی مثل IS-LM تاکنون نتوانسته‌ است. این روابط چندگانه را به صورت کامل بیان کند. مدلی که در اینجا ارائه شده روابط مالی، پولی و ‌حقیقی را به صورت نوینی ارائه کرده است.