پژهش حاضر، در پی پاسخ به این سؤال است که آیا افزایش واردات (ناشی از درآمدهای نفتی) در کشورهای نفتی میتواند اثر تورمزایی رشد نقدینگی را سرکوب کند یا خیر. این رابطه با استفاده از دادههای ۱۴ کشور نفتی در بازه ۱۹۷۰ تا ۲۰۲۰ مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی این رابطه در قالب دادههای بین کشوری، از مدل پانل ARDL استفاده شده که با روش میانگین گروهی تلفیقی (PMG) برآورد شده است. بر اساس نتایج، اثر رشد نقدینگی بر تورم در کشورهای نفتی هم در کوتاهمدت و هم در بلندمدت مثبت و معنیدار بوده است. افزایش نسبت واردات چه در کوتاهمدت و چه در بلندمدت میتواند اثر رشد نقدینگی بر تورم را کاهش دهد. همچنین رشد درآمدهای نفتی نیز در بلندمدت اثر تورمی رشد نقدینگی را کاهش میدهد. بهعبارت دیگر، افزایش عرضه کالاهای وارداتی (ناشی از رشد درآمدهای نفتی) با افزایش تقاضا برای پول داخلی بخشی از قدرت تورمزایی نقدینگی را خنثی میکند. تحلیل رگرسیونی مجزایی که با دادههای اقتصاد ایران انجام شد نیز این موضوع را تأیید کرد و نشان داد اختلاف رابطه رشد نقدینگی و تورم در ایران با تغییرات نسبت واردات و نسبت درآمد نفتی توضیح داده میشود.
Ebrahimi S. The Relationship between Liquidity Growth and Inflation: Role of Import in Oil Exporting Countries. qjerp 2023; 31 (105) :277-301 URL: http://qjerp.ir/article-1-3319-fa.html
ابراهیمی سجاد. اثر واردات بر رابطه رشد نقدینگی و تورم آن در کشورهای نفتی. فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1402; 31 (105) :277-301