مقاله حاضر به مقایسه زیان رفاهی ناشی از مالیات حقالضرب و مالیات بر مصرف پرداخته است. مالیات حق-الضرب در قالب چاپ پول بیشتر و انتقال قدرت خرید از مردم به دولت مطرح میشود و مالیات بر مصرف به صورت افزایش سطح مخارج تعریف میشودکه باعث کاهش رفاه اقتصادی میشود. در این مطالعه با استفاده از یک الگوی رشد درونزا، ساختاری به منظور مقایسه و ارزیابی اثرات رفاهی این دو سیاست مالیاتی فراهم آمده است که معیارهای مورد استفاده تغییرات در مصرف بخش خصوصی و زمان استراحت میباشد. با استفاده از دادههای سری زمانی فصلی دوره 1390-1369ش، نتایج مطالعه نشان میدهد که در بلندمدت مالیات حقالضرب نسبت به مالیات بر مصرف باعث کاهش بیشتر مصرف و رفاه اقتصادی میشود. همچنین، شبیهسازی الگو نیز نشان میدهد مالیات حقالضرب نوسان بیشتری در متغیرها ایجاد کرده و تغییرات رفاهی بیشتری به همراه دارد..