در این پژوهش در چارچوب مکتب پساکینزی ارتباط میان توزیع عاملی درآمد و تقاضای کل در ایران با استفاده از دادههای دوره زمانی 1346-1393 ارزیابی شده است. برای این منظور، سهم سود و رشد به ترتیب به عنوان نمایندههایی برای توزیع عاملی درآمد و رشد تقاضا در نظر گرفته شدهاند. نتایج تجزیه و تحلیل همانباشتگی مبتنی بر رویکرد نشان میدهند که سهم سود و رشد اقتصادی در بلندمدت اثرات مثبت و معنیداری بر یکدیگر دارند. علاوه بر این، نتایج مبتنی بر مدل تصحیح خطا نشان میدهند که در بلندمدت علیت گرنجری دوطرفه بین سهم سود و رشد اقتصادی وجود دارد. با این وجود، در کوتاهمدت، علیت گرنجری فقط از سهم سود به رشداقتصادی برقرار است. مهمترین پیامد چنین نتایجی آن است که در هر دو افق زمانی کوتاهمدت و بلندمدت رژیم تقاضا (رشد) در ایران سود محور است. بر اساس این نتیجه، بهکارگیری تکنولوژیهای سرمایهبر به جای تکنولوژیهای کاربر سهم سود را افزایش میدهد و در نتیجه منجر به افزایش تقاضای کل و رشد اقتصادی میشود. کاربرد سیاستی این یافته این است که دولت بایستی با هدف افزایش درآمد جامعه، سیاستهای لازم برای تشویق بنگاهها و نیز تسهیل شرایط برای آنها در بهکارگیری تکنولوژیهای سرمایه بر را دنبال کند. از طرف دیگر، دولت بایستی سیاستهای مؤثری را جهت بهبود توزیع درآمد و در نتیجه افزایش رفاه جامعه اتخاذ کند.
Farahati M, Abounoori E. Is the Economic Growth Regime in Iran Wage-led or Profit-led? . qjerp 2019; 27 (89) :163-197 URL: http://qjerp.ir/article-1-2035-fa.html
فراهتی محبوبه، ابونوری اسمعیل. رژیم رشد اقتصادی در ایران مزد محور است یا سودمحور؟ . فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1398; 27 (89) :163-197