بهره‌وری نشان‌دهنده رابطه بین مقدار تولید کالاها و خدمات و کمیت کار ، سرمایه، زمین، انرژی و منابع دیگری که از آن در تولید استفاده می‌شود، است. بنابراین یکی ازعناصر کلیدی در تجزیه و تحلیل اقتصادی و بیانگر کارایی بخش و توانایی ایجاد دارایی در اقتصاد می‌باشد. هدف این مقاله، تعیین بخش‌های کلیدی از لحاظ تحریک بهره‌وری نیروی‌کار بین بخش‌های اقتصادی است و بر اساس مطالعه زیومینگ (1998) به عبارتی در پی شناسایی بخش‌هایی در اقتصاد ایران هستیم. برای این منظور از الگوی نظری داده - ستانده و جداول داده - ستانده سال‌های1363، 1367، 1372، 1378، 1384به صورت ۱۷ بخشی و هماهنگ‌شده بهره می‌جوییم. محاسبه شاخص‌های ضریب اثر هزینه‌ای نیروی‌کار و ضریب اثر ستانده‌ای بهره‌وری نیروی‌کار نشان می‌دهد که در بین ۱۷ بخش اقتصادی مورد مطالعه در این تحقیق، بخش‌های صنایع کاغذ، آب و برق و گاز و واسطه‌گری‌های مالی در همه سال‌های مورد بررسی جزء بخش‌های کلیدی و محرک دیگر بخش‌های اقتصادی از منظر بهره‌وری نیروی‌کار در اقتصاد ایران محسوب می‌شوند.