پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر مخارج گروه‌های کالایی بر احتمال فقر خانوار شهری در سطوح مختلف ثروت انجام شده است. در این مقاله با استفاده از داده‌های طرح هزینه – درآمد خانوار سال 1399 خط فقر خانوار برمبنای روش 66 درصد میانگین مخارج سرانه محاسبه شد. یافته‌های حاصل از برآورد مدل پژوهش بر اساس داده‌های شبه‌تابلویی و به روش اثرات تصادفی در رگرسیون لجستیک در سه سطح از ثروت نشان می‌دهد که بیشترین تعداد خانوار در رده میانی ثروت قرار دارند. متغیرهای جنسیت و سن سرپرست خانوار در سطح میانی تأثیر بیشتری بر کاهش احتمال فقر دارد. همچنین در سطوح پایین ثروت، افزایش مقاطع تحصیلی به میزان بیشتری از احتمال فقر می‌کاهد. اثر مستقیم بُعد خانوار در سطوح پایین ثروت بر احتمال فقر بیشتر است. مخارج خوراکی، آشامیدنی و دخانی ، مسکن و حمل ونقل در سطح پایین ثروت اثر پررنگ‌تری بر افزایش احتمال فقر خانوار دارند. بین مخارج گرو‌های کالایی مختلف، مخارج ارتباطات بیشترین اثر مثبت را بر احتمال فقر خانوار شهری دارد که این اثر در سطح پایین ثروت بزرگ‌تر است. مخارج تفریحی – امور فرهنگی در رده پایینی و بالایی ثروت اثر معناداری بر احتمال فقر خانوار ندارند.
Zaroki S, Motameni M, Gorgani Firoozjah N. The Effect of Expenditure of Commodity Groups on the probability of urban Household Poverty according to Wealth levels in Iran. qjerp 2023; 31 (105) :147-179 URL: http://qjerp.ir/article-1-3350-fa.html
زروکی شهریار، مؤتمنی مانی، گرگانی‌فیروزجاه نیلوفر. تأثیر مخارج گروه‌های کالایی بر احتمال فقر خانوار شهری با توجه به سطوح ثروت در ایران. فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1402; 31 (105) :147-179
