هدف مقاله حاضر، بررسی عوامل مؤثر بر شکاف دستمزد صنعتی صنایع بیش از 10 نفر کارکن میان استانهای ایران در قالب مدل جغرافیای جدید اقتصادی میباشد. برای این منظور، با استفاده از روش دادههای تابلویی و با بکارگیری 2175 مشاهده (435 شکاف میان استانی طی دوره زمانی 1386-1382) ساختار فضایی دستمزد ایران مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بهدست آمده از این پژوهش بیانگر این موضوع مهم است که جغرافیای جدید اقتصادی فراهمکننده توضیح مناسبی برای ساختار فضایی دستمزد در استانهای ایران میباشد. با توجه به اینکه اندازه بازار و معکوس فاصله وزنی اثر مثبت و قیمت کالاهای مسکن اثر منفی بر ساختار دستمزد دارد، از این رو ساختار دستمزد بیش از آنکه متأثر از ویژگیهای نیرویکار یا بهرهوری باشد تحتتأثیر شرایط حاکم بر بازارکار میباشد. با عنایب به نتایج این پژوهش میبایست توجه روزافزونی در برنامههای توسعه اقتصادی به منافع ناشی از تراکم و اثرگذاری آن بر دستمزد شود. همچنین، شناخت استانهای دارای دستمزد نابرابرتر و متغبرهای اثرگذار بر این نابرابری اعمال سیاستهای اقتصادی خردمندانه در راستای متعادلنمودن توزیع درآمد ضروری است.
Rasekhi S, Dindar Rostami M. Provincial Wage Gap in Iran: An Application of New Economic Geography. qjerp 2013; 20 (64) :47-64 URL: http://qjerp.ir/article-1-522-fa.html
راسخی سعید، دینداررستمی مرضیه. شکاف دستمزد در استانهای ایران: کاربردی از جغرافیای جدید اقتصادی. فصلنامه پژوهش ها وسیاست های اقتصادی. 1391; 20 (64) :47-64